Так называецца чарговая літаратурная старонка, падрыхтаваная членамі літаб’яднання імя А. Іверса, якая выйдзе 14 сакавіка ў “Слонімскім весніку”.
Час бяжыць наперад. Зімовыя месяцы саступілі месца цяплу, пяшчотнаму сонейку. Птушкі гучней і весялей спяваюць свае прывітальныя песні. А ў паэтаў заўсёды знойдуцца вершы, якія нагадаюць усім аб надыходзе вясны. Паэты сёння дзеляцца сваім настроем з вамі, паважаныя чытачы.
Ірына Войтка
* * *
I Бог даруе мне вясну –
яшчэ адну,
яшчэ адну!
У гэтай сонечнай вясне,
нібыта ў сне, нібыта ў сне,
пялёсткаў водар
удыхаю,
лаўлю праменьчык
з небакраю,
ў траву высокую ступаю –
і ажываю, ажываю…
Таисия Гуськова
* * *
…А может быть весной,
когда уйдут в капели
и ветер злой,
и серые метели, –
случится встреча,
та, что мы хотели.
Елена Руж
* * *
Ещё один день рождения,
ещё одна дата,веха…
Конфеты, немного печения
и капелька детского смеха!..
И вновь, окунаясь в безбрежное,
плыву, не заботясь о времени –
я здесь, я сейчас, я прежняя.
Я слышу небес песнопения…
Весенняя радость, как солнце,
лучом приласкавшее землю,
звенят надо мной колокольцы
и ветер играет свирелью.
О чудо рождения жизни! –
его каждый раз отмечая,
я вспомню в Небесной Отчизне
сей день, как преддверие рая.